Ευτυχώς που υπάρχεις και εσύ, και ας μην είσαι εδώ, για να μου θυμίζεις πόσο μικρή είναι η ζωή. Πως τα πάντα μπορούν να ανατραπούν από τη μια στιγμή στην άλλη. Κάθε φορά που θυμάμαι την απουσία σου θυμάμαι ότι πρέπει να είμαι δυνατή, το ξέρω ότι και εσύ είσαι. Βλέπω την τόση αγάπη που άφησες πίσω σου, και σκέφτομαι, και θυμάμαι. Μου είχες μάθει ξανά να χαμογελάω, ότι η ευτυχία είναι ότι σημαντικότερο έχω. Αν δεν ήσουν εσύ δεν θα είχε δημιουργηθεί αυτό μου το εγώ. Έχεις γίνει πια αετός και εγώ έχω πάρει τα φτερά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου