Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2014

Το κρεβάτι ΣΟΥ.

Έκλεισα τα μάτια ακούγοντας μουσική για να ταξιδέψω αλλού και το μόνο που έβλεπα ήταν το κρεβάτι σου. Ναι, το δικό ΣΟΥ κρεβάτι, όσο αστείο και αν ακούγεται. Αλλά όχι με τη βρωμιά που υπάρχει γύρω μας, ήταν ενα ωραίο,γαλήνιο ταξίδι, γεμάτο αγάπη μπορώ να πω. Αυτό το κρεβάτι που μέσα του αγάπησα και μίσησα, έκλαψα και γέλασα, ο μοναδικός μου προορισμός τα τελευταία δυο χρόνια, το πιο ασφαλές μέρος μετά την αγκαλιά σου και που ξαφνικά μια μέρα δεν σήμαινε τίποτα. Είναι περίεργος ο κόσμος μέσα μου, είναι παράξενα τα πράγματα στο μυαλό μου και θολά, και μέσα σε αυτή τη θολούρα ξεπρόβαλε το κρεβάτι σου. Παράξενο. Ίσως να φταίει η μουσική, ίσως να φταίει ο συγκεκριμένος μήνας, ίσως να φταίς και εσύ. Έχω αρχίσει να φοβάμαι ξανά και δεν μ'αρέσει. Μου θυμίζει το πρώτο καιρό, όλη αυτή η ζάλη, όλα αυτά τα συναισθήματα, όλα αυτά. Γιατί; Γιατί τώρα; Κουράστηκα να αναρωτιέμαι, δεν θέλω άλλο να αναρωτιέμαι, δεν θέλω άλλο αυτό που τρώει τις σκέψεις μου, το μέσα μου. Θέλω να κάνω ξανά το ίδιο ταξίδι, ελπίζω αυτή τη φορά να το κάνεις και εσύ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου