Έχω ερωτευτεί το κενό γιατί μόνο εκεί χωράει η παρουσία μου, μόνο εκεί οι σκέψεις μου βρίσκουν φωνή. Ήθελα να σε κοιτάξω στα μάτια και η ψυχή μου να κουμπώσει με τη δική σου, ήθελα το μυαλό σου να με αγκαλιάσει πρίν τα χέρια σου, ήθελα να σου χαμογελάσω. Ήθελα, ήθελα, μα τώρα δεν θέλω. Τώρα έχω ερωτευτεί το τίποτα που με γεμίζει τόσο πολύ. Και αν σου φαίνεται παράξενο μην ανησυχείς, είναι που έχω συνηθήσει στην απουσία...αλλά..
άν τα μάτια σου γράφουν ολόκληρους τόμους χωρίς να μου πείς μια λέξη, άν οι φωνές στο κεφάλι σου έχουν την ίδια συχνότητα με τις δικές μου, άν το χαμόγελό σου συμπληρώνει το δικό μου και οι πληγές στα χέρια σου ταιριάζουν με τις δικές μου...τότε, θες να γίνεις το δικό μου μοναδικό τίποτα;
άν τα μάτια σου γράφουν ολόκληρους τόμους χωρίς να μου πείς μια λέξη, άν οι φωνές στο κεφάλι σου έχουν την ίδια συχνότητα με τις δικές μου, άν το χαμόγελό σου συμπληρώνει το δικό μου και οι πληγές στα χέρια σου ταιριάζουν με τις δικές μου...τότε, θες να γίνεις το δικό μου μοναδικό τίποτα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου