Με πόσα ψέματα βρομίζεις τη ζωή σου για να ευχαριστήσεις τους άλλους;.

Τόσος κόσμος γύρω σου και δεν νιώθεις τίποτα, ψεύτικα χαμόγελα, ψεύτικα λόγια. Χάος στη ψυχή μου. Ακούς φωνές που δεν σου λένε κάτι, ανούσιες παρουσίες. Μέρες τώρα, προσπαθώ να θυμηθώ, προσπαθώ να αισθανθώ, τίποτα, κενό. Και εσύ είσαι το απόλυτο μαύρο, δεν έχεις κάτι που να θέλω, δεν έχεις τίποτα που να με ενδιαφέρει. Τόσος πολύς κόσμος και όμως είσαι μόνος. Ζεις στην άκρη, και περιμένεις αυτή τη σπρωξιά, τη τελευταία. Είτε θα πετάξεις, είτε θα τσακιστείς. Κανένας όμως δεν γνωρίζει, κανένας δεν πρόκειται να καταλάβει. Όλα υπέροχα. Με πόσα ψέματα βρομίζεις τη ζωή σου για να ευχαριστήσεις τους άλλους; Τόσο μόνος, τόσο τρελός, τόσο...